neuchatel xamax

belkide türk futbolseverlerin 80lerden en iyi hatırladığı takımlardan biridir. eğer bu takımın hangi ülkeden olduğunu biliyorsanız,deplasmandaki ilk maçta çıkan olayları hatırlıyorsanız,tanjunun o müthiş plasesi hala aklınızın bir köşesinde ise siz 80lerin muhteşem çocuklarından birisiniz demektir.

80lerin gücü adına ( 27.04.2005 )

sabahtan okula gidip arkadaşlarınızla o anda karar verip maça gitmek için okulu kırıyorsanız...ellerinizde sabahtan getirdiğiniz çantalarınız ve kitaplarınız , üstünüzde üniformalarınızla lisenin demirlerinden atlıyorsanız daltonlar misali...12 kişi birden e5 ten otostop yapıyorsanız futursuzcasına...yaptığınız sırada boş bir 302 marka otobüs de duruyorsa önünüzde hepinize yetecek kadar...ali sami yen in sabah uğultusu yılan gibi bir kuyruk şeklinde çekiyorsa sizi içine...iki saat bekleyip öğlen gibi stada girerken polis arıyorsa tarih ve coğrafya kitaplarınızın arasını..ve "ya bunu burda yersin ya da giremezsin" diyorsa polis abi öğlen için getirdiğimiz yeşil elmayı çıkartarak çantadan...cep telefonlarının olmadığı, naklen tv yayının yapılmadığı bir günde kravatlar yakalardan çıkıyorsa düzene karşı çıkarcasına...maç başlayıncaya kadar her türlü tezaruhata eşlik ediyorsanız kalpten inanarak...ilk yarı uğur un golünün ardından, çok zor ama belki diye konuşuyorsanız nefes almaksızın devre arasında...ard arda gelen goller, birlikte kaçtığınız 11 sınıf arkadaşınızı trubünlerin farklı yerlerine savuruyor, sevinç yumaklarını tüm tribünle paylaşma zevkini yaşatıyorsa...bütün bir gün yanınızda oturan, sessiz sedasız el hareketleriyle anlaşan, iki sağır - dilsiz arkadaşların sesini ancak üçüncü golden sonra duyabiliyor ve çıkardığı zafer çığlıklarına kutsal anlamlar veriyorsanız...gol sağanağı başınızı döndürüyor, sınıf arkadaşınız kendini kaybetmiş bir şekilde sizden para istiyor ve siz de eski büyük madeni yüz lirayı veriyorsanız ona düşünmeksizin...kenarda ısınan sarı kafalı adamın kafasına isabet ediyorsa eğer sizin cebinizde duran eski büyük madeni yüz lira...hem oh olsun diyor, hem de içiniz içinizi yiyorsa korkudan...daha sonra gelişebilecek olayları tahmin bile edemeyecek bir duygu seline kapıldıysanız sıcağı sıcağına...artık beşten sonra kendinizi tamamen kaptırıyor, kaybediyor, stattan çıkmak istemiyor, bu an hiç bitmesin diyorsanız...tüm bu rüyayı yaşayan 12 arkadaştan sadece 2sinin gs li, 1 nin bjk lı, ve 1 nin ts li kalanların tamamının koyu fb li olduğunu cümle aleme söyleyebilecek kadar barışıksanız takımlarınızla...ve her türk ün futbolseverin mutlaka olmak istediği o maçta koyu bir fb li olarak sesiniz kısılıncaya kadar yaşıyorsanız zaferi gurur ve övünç ile...teşekkürler galatasaray, nice 100 yıllara...

nostalji ( 04.05.2005 )

ben de bu maç için okulu kıranlardandım ama daha sonra okul da beni kırdı...maalesef bu maç sonunda okuldan uzaklaştırıldım,sene sonunda da okuldan ayrıldım...bu vesile ile gençlik psikolojiisnden anlamayan ve totaliter bir tutum içinde olan tüm okul yöneticilerini kınıyorum... sırf bu yüzden neuchatel xamax dendiği zaman ,aklıma türk futbol tarihine altın harflerle yazılan bu zaferden önce bu tatsız olay gelir...işte düşünün sepet kafalı bazı dar görüşlü idareciler yüzünden bir çocuğun yaşadığı psikolojik travmayı...neyseki daha sonraki okulumdaki idareciler hakikaten çok anlayışlı ve güleryüzlüydüler,ben de bu okulu takdir ve teşekkürlerle bitirdim...hem de galatasarayımızın tüm maçlarına firesiz giderek...ne kadıköy ,ne dolmabahçe ,ne de mecidiyeköy galatasarayım için hafta içide olsa her maçına gittim...çünkü galatasaray o yıllarda benim gibi bir trübün çocuğu için hayat şekli idi....işte xamax maçı benim açımdan iki kat önem arzediyor...son söz,"şunu da unutmayalım,ezeli rekabet tabiki çok güzel birşey ama mühim olan bunu belli bir seviyede tutarak, terör ortamına dönüştürerek değil!" www.uaeyupsultan.com

80s child ( 09.05.2005 )

nasıl unutabilirim o günü ben fabrikada çıraklık yapıyorum o yıllarda maçın olduğu gün çalışıyorum işteyim xamax maçı var aklım maçta gidememenin ezikliği ayrı bir olay seyredememek ayrı bir burukluk, usta başımızda o gün işyerinde kalp krizi geçiriyor ve ölüyor adamcağız büyük oğluda statda maça gitmiş çocuk, statda anons ettirmişler bulup haber vermişler o yüzden bu maçın bende çok büyük bir acı anısı var.allah rahmet eylesin ustama...

sahaf ( 18.05.2005 )

22 yıldır galatasaray kapalı tribününe giden biri olarak unutamadığım maçlardan biridir allahım o ne gündü öyle salkım saçak tribünler ve kulakları sağır eden bir tezehürat ilk maçın 3-0 bitmesine aldırmayan bir taraftar ve inanan 11 adam ve başlarında cesur yürek bir teknik direktör ...xamax lı oyuncular sahaya çıktıklarında gördükleri muhteşem seyirci onların yüzünü kireç gibi yapmıştı adeta ...ve ilk yarıyı uğur tütünekerin attığı golle 1-0 kapatmıştık 52. dak prekazinin ortasına kral tanju ön direkte vurmuş kaleciye çarpan top ağlara gitmişti.ve uğur yine prekazinin ortasına arka direkte kafayı yapıştırdığında adeta mecidiyeköyde deprem olmuştu sanki..ve 4. gol hani yıllarca spor programlarında jenerikleri süsleyen muhteşem sağ ayak içi. golün sahibi tabiki kral tanju o anda herkes tribünde bu skora inanamıyordu ve tabiki 5. golden sonra gözyaşları artık yanaklarımızdan süzülüyordu biz tribündekiler ağlarda maçı radyodan anlatan levent özdilek dururmu oda radyodan maçı anlatırken ağlamıştı..ve bu zafer bu sahada yaşanacak diğer zaferlerinde bir başlangıcı oluyordu.allaha şükürki bu zaferi ve diğer zaferleri hep bu tribünde hep giderek artan bir çoşkuyla yaşadım .

muratuas ( 23.05.2005 )

evet ısvicrede o kent, ben o mac oynanirken askerde idim ama simdi ısvicrede yasiyorum:)

ertan 9 ( 31.05.2005 )

sadece adı avrupa da bile zor duyulcak bir destan. 3-0 dan sonra rövanş 5-0 . işte gerçek destan bu galatasaray ın yazdığı.

my ( 11.06.2005 )

beşiktaşlı olmama rağmen hepimizi sokağa döken ama sonra altında türlü entrikalar olduğu anlaşılan maç !!! futbol artık bitti beyler.... malesef.... futbol = rant...

serdi ( 17.06.2005 )

ilk maçı isviçrede 3-0 kaybedince mustafa denizli istanbulra 5 atarız demişti bende h.s...tir len ordan diye söylenmiştim ama 9 kasım 1988 türk futbol tarihinin unutulmaz bir sayfasıdır sağolasın galatasaray.

ufuk 72 ( 27.06.2005 )

maçı izlemedim çünkü inanmıyordum 5-0 ı duyunca gözlerim doldu sonra kaç kez izledim gollerini bilmiyorum ama o golleri izlemek insana bu kadarmı zevk verir.sonrasında uzun mücadeleler sonucu maçın skoru kabul edilmişti

gocax ( 05.07.2005 )